loading...

iranembberlin

iranembberlin

بازدید : 267
سه شنبه 16 ارديبهشت 1399 زمان : 11:18

همزمان با آغاز هفته ي دفاع مقدس فيلم اروند در برلين به نمايش در آمد



رايزني فرهنگي سفارت ايران در برلين به منظور گراميداشت ياد 175 شهيد غواص همزمان با سالروز هشت سال دفاع مقدس ، شب گذشته فيلم اروند را با حضور كارگردان آن آقاي پوريا آذربايجاني براي جمعي از ايرانيان مقيم در سالن سينما مكس برلين به نمايش درآورد و در ادامه حضار به طرح ديدگاه هاي خود با كارگردان و رايزني مبادرت نمودند. در ابتداي اين مراسم رايزن سفارت ايران نكاتي را با حضار در ميان گذاشته كه رئوس آن به شرح ذيل مي باشد:

  • اينكه چرا جنگ به وقوع پيوست و چرا كشور ما آماج تهاجم بعثيان شد امري پوشيده نيست. همچنين اينكه چگونه جنگ موجب بروز تلفاتي عظيم براي جامعه ايران هم به جهت فرهنگي، هم انساني و حتي اقتصادي و توسعه اي شد هم نكته مكتومي ندارد. در حقيقت جنگ از كشور ما و ملت ايران چيزهايي را گرفت كه قابل جبران نبوده و نيست.
  • اينجا با گذشت 37 سال از بروز جنگ در چنين ساعاتي شايسته است به وجه ايجابي جنگ به رغم همه تلخي هاي آن توجه نشان دهيم. از خود بپرسيم جنگ به ما چه داد؟
  • جنگ هويت ملي، همبستگي اجتماعي و غرور فرزندان جامعه ما را تقويت نمود. جنگ به ما آموخت براي دفاع از خود بايد به خود متكي باشيم. جنگ ما را با ضرورت تقويت زيرساخت هاي ملي آشنا كرد و جنگ به ما چيزي داد كه استمرار هويت تاريخي ما را تضمين مي كند و آن چيزي نيست مگر «قهرماناني تازه در تاريخ ايران كهنسال».
  • امروز ما گرد آمده ايم تا همزمان با رويداد ناميمون تحميل جنگ 8 ساله به تاثير مجاهدت اين قهرمانان از دل تلاش كارگرداني جواني واقف شويم كه با دستياري زنده ياد رسول ملاقلي پور كارگرداني متفاوت در دفاع مقدس، «اروند» را ساخته است.
  • پوريا آذربايجاني مقيم بوستون امريكاست، اما شيرين ترين خاطراتش را در دل اين روايت دارد، او آنگونه كه ابراز داشت بارها با تماشاچيان فيلمش را ديده و بغض و گريه آنها را در تاريكي سينما لمس كرده و خرسند است كه به رغم عدم حمايت نهادهاي دولتي و يا موسسات فرهنگي براي «دل» خود و به جبران قدرداني از انسانهايي متفاوت فيلمي ساخته كه تاثير گذار است.

در پايان حضار در اين سالن ديدگاه هاي خود را مطرح نموده و پرسش ها و نكاتي را كه از اين فيلم برداشت كرده بودند ارائه كردند:

  • فيلم هيچ رنگ و بوي سياسي نداشت و اين براي ما يك تجربه شيرين بود براي درك عميق مظلوميت كشور و ملت ما.
  • براي من به عنوان يك دختر 18 ساله متولد آلمان اين فيلم يك پيام داشت: افتخار به ملتم و هويتم و قهرماناني كه امروز براي اولين بار تجربه آنها را در يك جانفشاني درك كردم. من امروز با افتخار مي گويم ايراني هستم چون ديدم براي خاك و وطنم چه جانهايي اعطا شد.
  • فيلم براي ما جالب بود اما تاسف مي خورم كه چرا نبايد تجربه جنگ خود را با آلماني ها به اشتراك بگذاريم. ايكاش اينجا ميهماناني از مردم آلمان هم بودند تا با آنچه ما تجربه كرديم آشنا مي شدند.
  • چرا اين فيلم از سوي ايران براي جشنواره هاي سينمايي نامزد نشده است؟
  • يك پرسش اساسي براي ما عدم وجود داستان در ساخت فيلم هاي دفاع مقدس است ما اين ضعف را در همه نمونه هاي آثار توليد شده مي بينم، بايد از خود بپرسيم چرا داستان نداريم و نمي توانيم خلاقانه ادبيات داستاني دفاع مقدس را ترويج نمائيم.
  • شما با اين فيلم به من در آستانه شصت سالگي حيات داديد، به من ياد داديد بايد براي كشورم از خون خود دريغ نكنم و من سپاسگزار اين تلاش شما هستم.

آقاي لاريجاني كارگردان فيلم اروند در پايان به پاسخ سئوالات پرداختند و انگيزه و دلايل ساخت فيلم را به ترتيب زير بيان داشتند:

1) اين فيلم ابتدا حاصل آگاهي من و قدرداني ام از كسي بود كه من سينما را آموخت: زنده ياد رسول ملاقلي پور. در مرحله بعد براي من يك انگيزه ديگر هم وجود داشت و آن قدرداني از انسانهايي بود كه بنظرم از ما بالاتر بودند: مرتضي ها، ابراهيم ها، يونس ها و ... اينها براي چيزي جان باختند كه ما بدان كم توجهي نشان مي دهيم و اينها چيزي را سخاوتمندانه اهدا كردند كه ما آن را بخيلانه در دست گرفته ايم.

2) اين فيلم و فضاي آن و داستانش برايم وقتي كليد خورد كه در ميدان بهارستان انسانهايي را ديدم با لباسها و آرايش هاي مختلف كه فارغ از هرگونه تعلق و نگرش سياسي جمع شده بودند و مي گريستند، آنجا دريافتم اين داستان يك موضوع ملي و فرا جناحي و غير سياسي است و خرسندم كه سعادت ساخت آن نصيب من شد.

3) من بايد اعتراف كنم به رغم ارائه اين فيلم در جشنواره ها و كسب جايزه مثل فستيوال جيپور، باز شاهد آن هستيم كه شبكه هايي هستند كه دوست ندارند اين ژانرهاي خاص را طرح نمايند.

4) من دوست دارم بتوانم در اينجا درباره موضع جانبازاني فيلم بسازم كه با كمك آلمان در تجهيز شيميايي عراق مصدوم شدند و براي درمان به اينجا آمدند و همين جا از ايشان براي درمانشان از آنها پول گرفته شد.

5) براي من افتخار بود كه در اين ساعات خاص كه يادآوري روزهاي مهمي است، فيلم من نامزد آن شد تا شما را به ديدن صفحه اي درخشان از تاريخ دلاوري هاي مرداني ببرد كه ما و نسل هاي آينده را مديون خود ساخته اند.

همزمان با آغاز هفته ي دفاع مقدس فيلم اروند در برلين به نمايش در آمد



رايزني فرهنگي سفارت ايران در برلين به منظور گراميداشت ياد 175 شهيد غواص همزمان با سالروز هشت سال دفاع مقدس ، شب گذشته فيلم اروند را با حضور كارگردان آن آقاي پوريا آذربايجاني براي جمعي از ايرانيان مقيم در سالن سينما مكس برلين به نمايش درآورد و در ادامه حضار به طرح ديدگاه هاي خود با كارگردان و رايزني مبادرت نمودند. در ابتداي اين مراسم رايزن سفارت ايران نكاتي را با حضار در ميان گذاشته كه رئوس آن به شرح ذيل مي باشد:

  • اينكه چرا جنگ به وقوع پيوست و چرا كشور ما آماج تهاجم بعثيان شد امري پوشيده نيست. همچنين اينكه چگونه جنگ موجب بروز تلفاتي عظيم براي جامعه ايران هم به جهت فرهنگي، هم انساني و حتي اقتصادي و توسعه اي شد هم نكته مكتومي ندارد. در حقيقت جنگ از كشور ما و ملت ايران چيزهايي را گرفت كه قابل جبران نبوده و نيست.
  • اينجا با گذشت 37 سال از بروز جنگ در چنين ساعاتي شايسته است به وجه ايجابي جنگ به رغم همه تلخي هاي آن توجه نشان دهيم. از خود بپرسيم جنگ به ما چه داد؟
  • جنگ هويت ملي، همبستگي اجتماعي و غرور فرزندان جامعه ما را تقويت نمود. جنگ به ما آموخت براي دفاع از خود بايد به خود متكي باشيم. جنگ ما را با ضرورت تقويت زيرساخت هاي ملي آشنا كرد و جنگ به ما چيزي داد كه استمرار هويت تاريخي ما را تضمين مي كند و آن چيزي نيست مگر «قهرماناني تازه در تاريخ ايران كهنسال».
  • امروز ما گرد آمده ايم تا همزمان با رويداد ناميمون تحميل جنگ 8 ساله به تاثير مجاهدت اين قهرمانان از دل تلاش كارگرداني جواني واقف شويم كه با دستياري زنده ياد رسول ملاقلي پور كارگرداني متفاوت در دفاع مقدس، «اروند» را ساخته است.
  • پوريا آذربايجاني مقيم بوستون امريكاست، اما شيرين ترين خاطراتش را در دل اين روايت دارد، او آنگونه كه ابراز داشت بارها با تماشاچيان فيلمش را ديده و بغض و گريه آنها را در تاريكي سينما لمس كرده و خرسند است كه به رغم عدم حمايت نهادهاي دولتي و يا موسسات فرهنگي براي «دل» خود و به جبران قدرداني از انسانهايي متفاوت فيلمي ساخته كه تاثير گذار است.

در پايان حضار در اين سالن ديدگاه هاي خود را مطرح نموده و پرسش ها و نكاتي را كه از اين فيلم برداشت كرده بودند ارائه كردند:

  • فيلم هيچ رنگ و بوي سياسي نداشت و اين براي ما يك تجربه شيرين بود براي درك عميق مظلوميت كشور و ملت ما.
  • براي من به عنوان يك دختر 18 ساله متولد آلمان اين فيلم يك پيام داشت: افتخار به ملتم و هويتم و قهرماناني كه امروز براي اولين بار تجربه آنها را در يك جانفشاني درك كردم. من امروز با افتخار مي گويم ايراني هستم چون ديدم براي خاك و وطنم چه جانهايي اعطا شد.
  • فيلم براي ما جالب بود اما تاسف مي خورم كه چرا نبايد تجربه جنگ خود را با آلماني ها به اشتراك بگذاريم. ايكاش اينجا ميهماناني از مردم آلمان هم بودند تا با آنچه ما تجربه كرديم آشنا مي شدند.
  • چرا اين فيلم از سوي ايران براي جشنواره هاي سينمايي نامزد نشده است؟
  • يك پرسش اساسي براي ما عدم وجود داستان در ساخت فيلم هاي دفاع مقدس است ما اين ضعف را در همه نمونه هاي آثار توليد شده مي بينم، بايد از خود بپرسيم چرا داستان نداريم و نمي توانيم خلاقانه ادبيات داستاني دفاع مقدس را ترويج نمائيم.
  • شما با اين فيلم به من در آستانه شصت سالگي حيات داديد، به من ياد داديد بايد براي كشورم از خون خود دريغ نكنم و من سپاسگزار اين تلاش شما هستم.

آقاي لاريجاني كارگردان فيلم اروند در پايان به پاسخ سئوالات پرداختند و انگيزه و دلايل ساخت فيلم را به ترتيب زير بيان داشتند:

1) اين فيلم ابتدا حاصل آگاهي من و قدرداني ام از كسي بود كه من سينما را آموخت: زنده ياد رسول ملاقلي پور. در مرحله بعد براي من يك انگيزه ديگر هم وجود داشت و آن قدرداني از انسانهايي بود كه بنظرم از ما بالاتر بودند: مرتضي ها، ابراهيم ها، يونس ها و ... اينها براي چيزي جان باختند كه ما بدان كم توجهي نشان مي دهيم و اينها چيزي را سخاوتمندانه اهدا كردند كه ما آن را بخيلانه در دست گرفته ايم.

2) اين فيلم و فضاي آن و داستانش برايم وقتي كليد خورد كه در ميدان بهارستان انسانهايي را ديدم با لباسها و آرايش هاي مختلف كه فارغ از هرگونه تعلق و نگرش سياسي جمع شده بودند و مي گريستند، آنجا دريافتم اين داستان يك موضوع ملي و فرا جناحي و غير سياسي است و خرسندم كه سعادت ساخت آن نصيب من شد.

3) من بايد اعتراف كنم به رغم ارائه اين فيلم در جشنواره ها و كسب جايزه مثل فستيوال جيپور، باز شاهد آن هستيم كه شبكه هايي هستند كه دوست ندارند اين ژانرهاي خاص را طرح نمايند.

4) من دوست دارم بتوانم در اينجا درباره موضع جانبازاني فيلم بسازم كه با كمك آلمان در تجهيز شيميايي عراق مصدوم شدند و براي درمان به اينجا آمدند و همين جا از ايشان براي درمانشان از آنها پول گرفته شد.

5) براي من افتخار بود كه در اين ساعات خاص كه يادآوري روزهاي مهمي است، فيلم من نامزد آن شد تا شما را به ديدن صفحه اي درخشان از تاريخ دلاوري هاي مرداني ببرد كه ما و نسل هاي آينده را مديون خود ساخته اند.

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 10

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 107
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 19
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 58
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 130
  • بازدید ماه : 184
  • بازدید سال : 524
  • بازدید کلی : 48484
  • <
    پیوندهای روزانه
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    لینک های ویژه